argumentatus
Latin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | argumentatus | argumentată | argumentatum | argumentatī | argumentatae | argumentată |
Vocatif | argumentate | argumentată | argumentatum | argumentatī | argumentatae | argumentată |
Accusatif | argumentatum | argumentatăm | argumentatum | argumentatōs | argumentatās | argumentată |
Génitif | argumentatī | argumentatae | argumentatī | argumentatōrŭm | argumentatārŭm | argumentatōrŭm |
Datif | argumentatō | argumentatae | argumentatō | argumentatīs | argumentatīs | argumentatīs |
Ablatif | argumentatō | argumentatā | argumentatō | argumentatīs | argumentatīs | argumentatīs |
argumentatus \Prononciation ?\
Références
- « argumentatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 160)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.