arquitècte

Voir aussi : arquitecte

Occitan

Étymologie

Du latin architectus architecte, constructeur ») issu du grec ancien ἀρχιτέκτων.

Nom commun

Singulier Pluriel
arquitècte
\aɾkiˈtɛtte\
arquitèctes
\aɾkiˈtɛttes\

arquitècte \aɾkiˈtɛtte\ masculin (graphie normalisée) (pour une femme, on dit : arquitècta)

  1. Architecte.
    • De fach, un engenhaire abil pòt èsser un bon arquitècte, coma un arquitècte sapient deu èsser un bon engenhaire.  (Miquèu Gonin, L’arquitectura)
      De fait, un ingénieur habile peut être un bon architecte, comme un architecte savant doit être un bon ingénieur.

Vocabulaire apparenté par le sens

Prononciation

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.