asignaré

Voir aussi : asignare

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe asignar
Indicatif Présent (yo) asignaré
(tú) asignaré
(vos) asignaré
(él/ella/usted) asignaré
(nosotros-as) asignaré
(vosotros-as) asignaré
(os) asignaré
(ellos-as/ustedes) asignaré
Imparfait (yo) asignaré
(tú) asignaré
(vos) asignaré
(él/ella/usted) asignaré
(nosotros-as) asignaré
(vosotros-as) asignaré
(os) asignaré
(ellos-as/ustedes) asignaré
Passé simple (yo) asignaré
(tú) asignaré
(vos) asignaré
(él/ella/usted) asignaré
(nosotros-as) asignaré
(vosotros-as) asignaré
(os) asignaré
(ellos-as/ustedes) asignaré
Futur simple (yo) asignaré
(tú) asignaré
(vos) asignaré
(él/ella/usted) asignaré
(nosotros-as) asignaré
(vosotros-as) asignaré
(os) asignaré
(ellos-as/ustedes) asignaré

asignaré \a.siɣ.naˈɾe\

  1. Première personne du singulier du futur de l’indicatif de asignar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.