asigno

Voir aussi : asignó

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe asignar
Indicatif Présent (yo) asigno
(tú) asigno
(vos) asigno
(él/ella/usted) asigno
(nosotros-as) asigno
(vosotros-as) asigno
(os) asigno
(ellos-as/ustedes) asigno
Imparfait (yo) asigno
(tú) asigno
(vos) asigno
(él/ella/usted) asigno
(nosotros-as) asigno
(vosotros-as) asigno
(os) asigno
(ellos-as/ustedes) asigno
Passé simple (yo) asigno
(tú) asigno
(vos) asigno
(él/ella/usted) asigno
(nosotros-as) asigno
(vosotros-as) asigno
(os) asigno
(ellos-as/ustedes) asigno
Futur simple (yo) asigno
(tú) asigno
(vos) asigno
(él/ella/usted) asigno
(nosotros-as) asigno
(vosotros-as) asigno
(os) asigno
(ellos-as/ustedes) asigno

asigno \aˈsiɣ.no\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de asignar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.