asomaré

Voir aussi : asomare

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe asomar
Indicatif Présent (yo) asomaré
(tú) asomaré
(vos) asomaré
(él/ella/usted) asomaré
(nosotros-as) asomaré
(vosotros-as) asomaré
(os) asomaré
(ellos-as/ustedes) asomaré
Imparfait (yo) asomaré
(tú) asomaré
(vos) asomaré
(él/ella/usted) asomaré
(nosotros-as) asomaré
(vosotros-as) asomaré
(os) asomaré
(ellos-as/ustedes) asomaré
Passé simple (yo) asomaré
(tú) asomaré
(vos) asomaré
(él/ella/usted) asomaré
(nosotros-as) asomaré
(vosotros-as) asomaré
(os) asomaré
(ellos-as/ustedes) asomaré
Futur simple (yo) asomaré
(tú) asomaré
(vos) asomaré
(él/ella/usted) asomaré
(nosotros-as) asomaré
(vosotros-as) asomaré
(os) asomaré
(ellos-as/ustedes) asomaré

asomaré \a.so.maˈɾe\

  1. Première personne du singulier du futur de l’indicatif de asomar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.