asonáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe asonar
Indicatif Présent (yo) asonáis
(tú) asonáis
(vos) asonáis
(él/ella/usted) asonáis
(nosotros-as) asonáis
(vosotros-as) asonáis
(os) asonáis
(ellos-as/ustedes) asonáis
Imparfait (yo) asonáis
(tú) asonáis
(vos) asonáis
(él/ella/usted) asonáis
(nosotros-as) asonáis
(vosotros-as) asonáis
(os) asonáis
(ellos-as/ustedes) asonáis
Passé simple (yo) asonáis
(tú) asonáis
(vos) asonáis
(él/ella/usted) asonáis
(nosotros-as) asonáis
(vosotros-as) asonáis
(os) asonáis
(ellos-as/ustedes) asonáis
Futur simple (yo) asonáis
(tú) asonáis
(vos) asonáis
(él/ella/usted) asonáis
(nosotros-as) asonáis
(vosotros-as) asonáis
(os) asonáis
(ellos-as/ustedes) asonáis

asonáis \a.soˈnais\

  1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de asonar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.