asueno

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe asonar
Indicatif Présent (yo) asueno
(tú) asueno
(vos) asueno
(él/ella/usted) asueno
(nosotros-as) asueno
(vosotros-as) asueno
(os) asueno
(ellos-as/ustedes) asueno
Imparfait (yo) asueno
(tú) asueno
(vos) asueno
(él/ella/usted) asueno
(nosotros-as) asueno
(vosotros-as) asueno
(os) asueno
(ellos-as/ustedes) asueno
Passé simple (yo) asueno
(tú) asueno
(vos) asueno
(él/ella/usted) asueno
(nosotros-as) asueno
(vosotros-as) asueno
(os) asueno
(ellos-as/ustedes) asueno
Futur simple (yo) asueno
(tú) asueno
(vos) asueno
(él/ella/usted) asueno
(nosotros-as) asueno
(vosotros-as) asueno
(os) asueno
(ellos-as/ustedes) asueno

asueno \aˈswe.no\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de asonar.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.