auctorizo

Latin

Étymologie

(Latin médiéval) Dérivé de auctor, avec le suffixe -izo.

Verbe

auctōrizō, infinitif : auctōrizāre, parfait : auctōrizāvī, supin : auctōrizātum \au̯k.toːˈriz.zoː\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Autoriser, authentifier, confirmer, approuver.
    • Auctorizare, dicebantur domini, aut venditoris liberi, vel uxores, qui vel quæ venditiones et distractiones ab iis factas approbabant, iisque consensum suum præstabant. Interdum vero, quo rata esset et firmior venditio, emptores, ultra constitutum venditori pretium, liberis aut uxori venditoris certam etiam summam persolvebant, veluti indemnitatis gratia.  (Tabularium Vindocinense Thuani, charta 175)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Synonymes

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.