bleken

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

bleken transitif ou intransitif

Présent Prétérit
ik bleek bleekte
jij bleekt
hij, zij, het bleekt
wij bleken bleekten
jullie bleken
zij bleken
u bleekt bleekte
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben blekend gebleekt
  1. Blanchir.

Forme de verbe

bleken \Prononciation ?\

  1. Première personne du pluriel du prétérit de blijken.
  2. Deuxième personne du pluriel du prétérit de blijken.
  3. Troisième personne du pluriel du prétérit de blijken.


Forme de nom commun

bleken \Prononciation ?\

  1. Pluriel de bleek.

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.


Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.