bogobojny

Polonais

Étymologie

Composé de Bóg, bojaźń et -ny, littéralement « craignant-Dieu », apparenté au russe богобоязненный, bogoboiaznennyj de même sens.

Adjectif

Nombre Cas Masculin
animé
Masculin
inanimé
Neutre Féminin
Singulier Nominatif bogobojny bogobojne bogobojna
Vocatif
Accusatif bogobojnego bogobojny bogobojną
Génitif bogobojnego bogobojnej
Locatif bogobojnym
Datif bogobojnemu
Instrumental bogobojnym bogobojną
Pluriel Nominatif bogobojni bogobojne
Vocatif
Accusatif bogobojnych
Génitif bogobojnych
Locatif
Datif bogobojnym
Instrumental bogobojnymi

bogobojny \bɔ.ɡɔˈbɔj.nɨ\

  1. (Religion) Pieux.
    • Wśród grzeszników jedynie Noe, mąż bogobojny, znalazł upodobanie w oczach Pańskich.  (Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1963)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Był bardzo pobożny i bogobojny, pościł i chciał, żeby inni pościli.  (Ida Fink, Ślady, 1996)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

Prononciation

Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.