canens
: Canens
Latin
Forme de verbe 1
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | canens | canens | canens | canentēs | canentēs | canentia |
Vocatif | canens | canens | canens | canentēs | canentēs | canentia |
Accusatif | canentem | canentem | canens | canentēs | canentēs | canentia |
Génitif | canentis | canentis | canentis | canentium | canentium | canentium |
Datif | canentī | canentī | canentī | canentibus | canentibus | canentibus |
Ablatif | canentī | canentī | canentī | canentibus | canentibus | canentibus |
canens
- Participe présent de caneo : grisonnant, qui tire sur le blanc.
Forme de verbe 2
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | canens | canens | canens | canentēs | canentēs | canentia |
Vocatif | canens | canens | canens | canentēs | canentēs | canentia |
Accusatif | canentem | canentem | canens | canentēs | canentēs | canentia |
Génitif | canentis | canentis | canentis | canentium | canentium | canentium |
Datif | canentī | canentī | canentī | canentibus | canentibus | canentibus |
Ablatif | canentī | canentī | canentī | canentibus | canentibus | canentibus |
canens \Prononciation ?\
Références
- « canens », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.