catalogus

Latin

Étymologie

Du grec ancien κατάλογος, katalogos.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif catalogus catalogī
Vocatif cataloge catalogī
Accusatif catalogum catalogōs
Génitif catalogī catalogōrum
Datif catalogō catalogīs
Ablatif catalogō catalogīs

catalogus \Prononciation ?\ masculin

  1. Catalogue, énumération, liste ordonnée.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

Références

Néerlandais

Étymologie

Du latin.

Nom commun

catalogus \ka.ta.lo.ɣʏs\

  1. Catalogue.

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,9 % des Flamands,
  • 98,9 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.