certificeren

Néerlandais

Étymologie

Du français certifier.

Verbe

certificeren transitif

Présent Prétérit
ik certificeer certificeerde
jij certificeert
hij, zij, het certificeert
wij certificeren certificeerden
jullie certificeren
zij certificeren
u certificeert certificeerde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben certificerend gecertificeerd
  1. Certifier, attester, démontrer, témoigner.

Synonymes

Dérivés

Vocabulaire apparenté par le sens

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 91,1 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.