chaber

Français

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

chaber \ʃa.be\ transitif 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. (Lyonnais) Regarder.
    • Remarque: la vieille derrière, elle te chabe Tohi!  (site calloud.over-blog.com)
    • Oh qu'est-ce tu me chabes ?!  (site forums.zelda-solarus.com)

Prononciation

  • France (Lyon) : écouter « chaber [ʃa.be] »
  • France (Lyon) : écouter « chaber [ʃa.be] »
  • Somain (France) : écouter « chaber [Prononciation ?] »

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Polonais

Étymologie

Du vieux slave ; apparenté au tchèque chrpa[1].

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif chaber chabry
Vocatif chabrze chabry
Accusatif chaber chabry
Génitif chabru chabrów
Locatif chabrze chabrach
Datif chabrowi chabrom
Instrumental chabrem chabrami

chaber \xabɛr\ masculin inanimé

  1. (Botanique) Bleuet.
    • Na obrazie przedstawiony został wazon z chabrami.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

  • chabrowy

Prononciation

  • Pologne : écouter « chaber [xabɛr] »

Voir aussi

  • chaber sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références

  1. « chaber », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.