ciągać

Polonais

Étymologie
Du vieux slave tęgati[1] ; doublet de ciągnąć (« tirer, trainer, tracter »), apparenté au tchèque tahat, táhnout. Apparenté à ciążyć (« peser »), ciężki (« pesant »), tęgi (« épais »).

Verbe

ciągać \Prononciation ?\ imperfectif (voir la conjugaison)

  1. Tirer.

    Dérivés
    • ciąg (« tirage, suite »)
    composés
    • dociągać, dociągnąć
    • naciągać, naciągnąć
    • nadciągać, nadciągnąć
    • ociągać, ociągnąć
    • obciągać, obciągnąć
    • odciągać, odciągnąć
    • podciągać, podciągnąć
    • pociągać, pociągnąć
    • przeciągać, przeciągnąć
    • przyciągać, przyciągnąć
    • rozciągać, rozciągnąć
    • ściągać, ściągnąć
    • uciągać, uciągnąć
    • wciągać, wciągnąć
    • wyciągać, wyciągnąć
    • zaciągać, zaciągnąć

    Prononciation

    Références
    1. « ciąg », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.