ciao
Français
Étymologie
- (Siècle à préciser) De l’italien ciao.
Interjection
ciao \tʃa.o\ ou \tʃaw\ (orthographe traditionnelle)
- (Italianisme) (Familier) Au revoir.
Il nous a dit « Ciao, à demain ! » Ciao, un mot nouveau, ça nous a fait de l’impression.
— (Annie Ernaux, La femme gelée, 1981, réédition Quarto Gallimard, page 373)
Variantes orthographiques
Synonymes
→ voir au revoir
Traductions
Prononciation
- France (Vosges) : écouter « ciao [Prononciation ?] »
Voir aussi
- Ciao (homonymie) sur l’encyclopédie Wikipédia
Références
- « ciao », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage
Anglais
Étymologie
- (XXe siècle) De l’italien ciao.
Prononciation
- \tʃaʊ\
- Sud de l'Angleterre (Royaume-Uni) : écouter « ciao [Prononciation ?] »
- Texas (États-Unis) : écouter « ciao [Prononciation ?] »
Italien
Étymologie
Interjection
ciao \ˈtʃaː.o\
Synonymes
Prononciation
- \ˈtʃaː.o\
- Italie (Milan) : écouter « ciao [ˈtʃaː.o] »
- Italie : écouter « ciao [Prononciation ?] »
Voir aussi
- Ciao (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Néerlandais
Étymologie
- De l’italien ciao.
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 70,9 % des Flamands,
- 73,4 % des Néerlandais.
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.