ciemię

Polonais

Étymologie

Du vieux slave тѣмѧ, těmę (« sinciput »).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	ciemię	ciemiona
Vocatif	ciemię	ciemiona
Accusatif	ciemię	ciemiona
Génitif	ciemienia	ciemion
Locatif	ciemieniu	ciemionach
Datif	ciemieniu	ciemionom
Instrumental	ciemieniem	ciemionami

ciemię \t͡ɕɛ.mjɛ\ neutre

(Anatomie) Sinciput, sommet de la tête.
- Tonsura – wygolony krążek obejmujący ciemię (w zakonach, jak np. dominikanie, franciszkanie, karmelici).
  La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés

ciemięga (« personne inepte »)
ciemiączko (« fontanelle »)
ciemiężyć (« oppresser »)

Prononciation

Będzin (Pologne) : écouter « ciemię [Prononciation ?] »

Références

Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC BY-SA 4.0 : ciemię. (liste des auteurs et autrices)

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.