cinctus

Latin

Étymologie

Déverbal de cingo, dérivé de cinctum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif cinctus cinctūs
Vocatif cinctus cinctūs
Accusatif cinctum cinctūs
Génitif cinctūs cinctuum
Datif cinctūi
ou cinctū
cinctibus
Ablatif cinctū cinctibus

cinctus \Prononciation ?\ masculin

  1. Action ou manière de ceindre.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Ceinture d'un vêtement.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  3. Sorte de jupe, de tunique.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  4. (Figuré) Ceinture du corps.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

  • cinctutus vêtu du cinctus »)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif cinctus cinctă cinctum cinctī cinctae cinctă
Vocatif cincte cinctă cinctum cinctī cinctae cinctă
Accusatif cinctum cinctăm cinctum cinctōs cinctās cinctă
Génitif cinctī cinctae cinctī cinctōrŭm cinctārŭm cinctōrŭm
Datif cinctō cinctae cinctō cinctīs cinctīs cinctīs
Ablatif cinctō cinctā cinctō cinctīs cinctīs cinctīs

cinctus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de cingo.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.