circumlaticius

Latin

Étymologie

Dérivé de circumlatus, avec le suffixe -icius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif circumlaticius circumlaticiă circumlaticium circumlaticiī circumlaticiae circumlaticiă
Vocatif circumlaticie circumlaticiă circumlaticium circumlaticiī circumlaticiae circumlaticiă
Accusatif circumlaticium circumlaticiăm circumlaticium circumlaticiōs circumlaticiās circumlaticiă
Génitif circumlaticiī circumlaticiae circumlaticiī circumlaticiōrŭm circumlaticiārŭm circumlaticiōrŭm
Datif circumlaticiō circumlaticiae circumlaticiō circumlaticiīs circumlaticiīs circumlaticiīs
Ablatif circumlaticiō circumlaticiā circumlaticiō circumlaticiīs circumlaticiīs circumlaticiīs

circumlaticius \Prononciation ?\

  1. Portatif.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.