cogitatus

Latin

Étymologie

Déverbal de cogito, dérivé de cogitatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif cogitatus cogitatūs
Vocatif cogitatus cogitatūs
Accusatif cogitatum cogitatūs
Génitif cogitatūs cogitatuum
Datif cogitatūi
ou cogitatū
cogitatibus
Ablatif cogitatū cogitatibus

cogitatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Pensée.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif cogitatus cogitată cogitatum cogitatī cogitatae cogitată
Vocatif cogitate cogitată cogitatum cogitatī cogitatae cogitată
Accusatif cogitatum cogitatăm cogitatum cogitatōs cogitatās cogitată
Génitif cogitatī cogitatae cogitatī cogitatōrŭm cogitatārŭm cogitatōrŭm
Datif cogitatō cogitatae cogitatō cogitatīs cogitatīs cogitatīs
Ablatif cogitatō cogitatā cogitatō cogitatīs cogitatīs cogitatīs

cogitatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de cogito.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.