confía

Voir aussi : confiá, confia

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe confiar
Indicatif Présent (yo) confía
(tú) confía
(vos) confía
(él/ella/usted) confía
(nosotros-as) confía
(vosotros-as) confía
(os) confía
(ellos-as/ustedes) confía
Imparfait (yo) confía
(tú) confía
(vos) confía
(él/ella/usted) confía
(nosotros-as) confía
(vosotros-as) confía
(os) confía
(ellos-as/ustedes) confía
Passé simple (yo) confía
(tú) confía
(vos) confía
(él/ella/usted) confía
(nosotros-as) confía
(vosotros-as) confía
(os) confía
(ellos-as/ustedes) confía
Futur simple (yo) confía
(tú) confía
(vos) confía
(él/ella/usted) confía
(nosotros-as) confía
(vosotros-as) confía
(os) confía
(ellos-as/ustedes) confía
Impératif Présent (tú) confía
(vos) confía
(usted) confía
(nosotros-as) confía
(vosotros-as) confía
(os) confía
(ustedes) confía

confía \konˈfi.a\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de confiar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de confiar.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.