confractus
Latin
Étymologie
- Déverbal de confringo, dérivé de confractum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | confractus | confractūs |
Vocatif | confractus | confractūs |
Accusatif | confractum | confractūs |
Génitif | confractūs | confractuum |
Datif | confractūi ou confractū |
confractibus |
Ablatif | confractū | confractibus |
confractus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | confractus | confractă | confractum | confractī | confractae | confractă |
Vocatif | confracte | confractă | confractum | confractī | confractae | confractă |
Accusatif | confractum | confractăm | confractum | confractōs | confractās | confractă |
Génitif | confractī | confractae | confractī | confractōrŭm | confractārŭm | confractōrŭm |
Datif | confractō | confractae | confractō | confractīs | confractīs | confractīs |
Ablatif | confractō | confractā | confractō | confractīs | confractīs | confractīs |
confractus \Prononciation ?\
- Participe passé de confringo.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.