consilium

Voir aussi : Consilium

Latin

Étymologie

Dérivé de consulo, avec le suffixe -ium ; → voir consul.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif consilium consilia
Vocatif consilium consilia
Accusatif consilium consilia
Génitif consiliī consiliōrum
Datif consiliō consiliīs
Ablatif consiliō consiliīs

consilium neutre

  1. Délibération.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Conseil.
    • Consul videt; hic tamen vivit. Vivit? immo vero etiam in senatum venit, fit publici consilii particeps, notat et designat oculis ad caedem unum quemque nostrum.  (Cicéron, Première Catilinaire)
      Le consul les voit, et Catilina vit encore ! Il vit ; que dis-je ? il vient au sénat ; il est admis aux conseils de la république ; il choisit parmi nous et marque de l’œil ceux qu’il veut immoler.

Dérivés

  • consilior tenir conseil »)
  • inconsilium manque de délibération »)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.