conspiratus

Latin

Étymologie

Déverbal de conspiro, dérivé de conspiratum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif conspiratus conspiratūs
Vocatif conspiratus conspiratūs
Accusatif conspiratum conspiratūs
Génitif conspiratūs conspiratuum
Datif conspiratūi
ou conspiratū
conspiratibus
Ablatif conspiratū conspiratibus

conspiratus \Prononciation ?\ masculin

  1. Accord, harmonie.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif conspiratus conspirată conspiratum conspiratī conspiratae conspirată
Vocatif conspirate conspirată conspiratum conspiratī conspiratae conspirată
Accusatif conspiratum conspiratăm conspiratum conspiratōs conspiratās conspirată
Génitif conspiratī conspiratae conspiratī conspiratōrŭm conspiratārŭm conspiratōrŭm
Datif conspiratō conspiratae conspiratō conspiratīs conspiratīs conspiratīs
Ablatif conspiratō conspiratā conspiratō conspiratīs conspiratīs conspiratīs

conspiratus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de conspiro.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.