corniger

Latin

Étymologie

Dérivé de cornu, avec le suffixe -ger.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif corniger cornigera cornigerum cornigeri cornigerae cornigera
Vocatif corniger cornigera cornigerum cornigeri cornigerae cornigera
Accusatif cornigerum cornigeram cornigerum cornigeros cornigeras cornigera
Génitif cornigeri cornigerae cornigeri cornigerorum cornigerarum cornigerorum
Datif cornigero cornigerae cornigero cornigeris cornigeris cornigeris
Ablatif cornigero cornigera cornigero cornigeris cornigeris cornigeris

corniger \Prononciation ?\

  1. Cornu, qui porte des cornes.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

  • « corniger », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 431)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.