cumuláis

Voir aussi : cumulais

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe cumular
Indicatif Présent (yo) cumuláis
(tú) cumuláis
(vos) cumuláis
(él/ella/usted) cumuláis
(nosotros-as) cumuláis
(vosotros-as) cumuláis
(os) cumuláis
(ellos-as/ustedes) cumuláis
Imparfait (yo) cumuláis
(tú) cumuláis
(vos) cumuláis
(él/ella/usted) cumuláis
(nosotros-as) cumuláis
(vosotros-as) cumuláis
(os) cumuláis
(ellos-as/ustedes) cumuláis
Passé simple (yo) cumuláis
(tú) cumuláis
(vos) cumuláis
(él/ella/usted) cumuláis
(nosotros-as) cumuláis
(vosotros-as) cumuláis
(os) cumuláis
(ellos-as/ustedes) cumuláis
Futur simple (yo) cumuláis
(tú) cumuláis
(vos) cumuláis
(él/ella/usted) cumuláis
(nosotros-as) cumuláis
(vosotros-as) cumuláis
(os) cumuláis
(ellos-as/ustedes) cumuláis

cumuláis \ku.muˈlais\

  1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de cumular.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.