cunea

Voir aussi : cuneá

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe cunear
Indicatif Présent (yo) cunea
(tú) cunea
(vos) cunea
(él/ella/usted) cunea
(nosotros-as) cunea
(vosotros-as) cunea
(os) cunea
(ellos-as/ustedes) cunea
Imparfait (yo) cunea
(tú) cunea
(vos) cunea
(él/ella/usted) cunea
(nosotros-as) cunea
(vosotros-as) cunea
(os) cunea
(ellos-as/ustedes) cunea
Passé simple (yo) cunea
(tú) cunea
(vos) cunea
(él/ella/usted) cunea
(nosotros-as) cunea
(vosotros-as) cunea
(os) cunea
(ellos-as/ustedes) cunea
Futur simple (yo) cunea
(tú) cunea
(vos) cunea
(él/ella/usted) cunea
(nosotros-as) cunea
(vosotros-as) cunea
(os) cunea
(ellos-as/ustedes) cunea
Impératif Présent (tú) cunea
(vos) cunea
(usted) cunea
(nosotros-as) cunea
(vosotros-as) cunea
(os) cunea
(ustedes) cunea

cunea \kuˈne.a\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de cunear.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de cunear.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.