damnaticius
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | damnaticius | damnaticiă | damnaticium | damnaticiī | damnaticiae | damnaticiă |
Vocatif | damnaticie | damnaticiă | damnaticium | damnaticiī | damnaticiae | damnaticiă |
Accusatif | damnaticium | damnaticiăm | damnaticium | damnaticiōs | damnaticiās | damnaticiă |
Génitif | damnaticiī | damnaticiae | damnaticiī | damnaticiōrŭm | damnaticiārŭm | damnaticiōrŭm |
Datif | damnaticiō | damnaticiae | damnaticiō | damnaticiīs | damnaticiīs | damnaticiīs |
Ablatif | damnaticiō | damnaticiā | damnaticiō | damnaticiīs | damnaticiīs | damnaticiīs |
damnaticius \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « damnaticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.