demoniczny
Polonais
Étymologie
- Du grec ancien δαιμονικός (« daimonikós ») avec le suffixe -ny.
Adjectif
Nombre | Cas | Masculin animé |
Masculin inanimé |
Neutre | Féminin |
---|---|---|---|---|---|
Singulier | Nominatif | demoniczny | demoniczne | demoniczna | |
Vocatif | |||||
Accusatif | demonicznego | demoniczny | demoniczną | ||
Génitif | demonicznego | demonicznej | |||
Locatif | demonicznym | ||||
Datif | demonicznemu | ||||
Instrumental | demonicznym | demoniczną | |||
Pluriel | Nominatif | demoniczni | demoniczne | ||
Vocatif | |||||
Accusatif | demonicznych | ||||
Génitif | demonicznych | ||||
Locatif | |||||
Datif | demonicznym | ||||
Instrumental | demonicznymi |
demoniczny \dɛ̃mɔ̃ˈɲiʧ̑nɨ\
- Démoniaque.
Nie należy imputować globalnemu mocarstwu ani demonicznych, ani imperialistycznych zamiarów pozaplanetarnej ekspansji.
— (Stanisław Lem, Fiasko, 1987)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
- czarci
- sataniczny
Antonymes
Dérivés
- demonicznie
Apparentés étymologiques
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : demoniczny. (liste des auteurs et autrices)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.