derelictus
Latin
Étymologie
- Déverbal de derelinquo, dérivé de derelictum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | derelictus | derelictūs |
Vocatif | derelictus | derelictūs |
Accusatif | derelictum | derelictūs |
Génitif | derelictūs | derelictuum |
Datif | derelictūi ou derelictū |
derelictibus |
Ablatif | derelictū | derelictibus |
derelictus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | derelictus | derelictă | derelictum | derelictī | derelictae | derelictă |
Vocatif | derelicte | derelictă | derelictum | derelictī | derelictae | derelictă |
Accusatif | derelictum | derelictăm | derelictum | derelictōs | derelictās | derelictă |
Génitif | derelictī | derelictae | derelictī | derelictōrŭm | derelictārŭm | derelictōrŭm |
Datif | derelictō | derelictae | derelictō | derelictīs | derelictīs | derelictīs |
Ablatif | derelictō | derelictā | derelictō | derelictīs | derelictīs | derelictīs |
derelictus \Prononciation ?\
Références
- « derelictus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.