disimulás

Voir aussi : disimulas

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe disimular
Indicatif Présent (yo) disimulás
(tú) disimulás
(vos) disimulás
(él/ella/usted) disimulás
(nosotros-as) disimulás
(vosotros-as) disimulás
(os) disimulás
(ellos-as/ustedes) disimulás
Imparfait (yo) disimulás
(tú) disimulás
(vos) disimulás
(él/ella/usted) disimulás
(nosotros-as) disimulás
(vosotros-as) disimulás
(os) disimulás
(ellos-as/ustedes) disimulás
Passé simple (yo) disimulás
(tú) disimulás
(vos) disimulás
(él/ella/usted) disimulás
(nosotros-as) disimulás
(vosotros-as) disimulás
(os) disimulás
(ellos-as/ustedes) disimulás
Futur simple (yo) disimulás
(tú) disimulás
(vos) disimulás
(él/ella/usted) disimulás
(nosotros-as) disimulás
(vosotros-as) disimulás
(os) disimulás
(ellos-as/ustedes) disimulás

disimulás \di.si.muˈlas\

  1. Deuxième personne du singulier (vos) du présent de l’indicatif de disimular.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.