dispositus

Latin

Étymologie

Déverbal de dispono, dérivé de dispositum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif dispositus dispositūs
Vocatif dispositus dispositūs
Accusatif dispositum dispositūs
Génitif dispositūs disposituum
Datif dispositūi
ou dispositū
dispositibus
Ablatif dispositū dispositibus

dispositus \Prononciation ?\ masculin

  1. Disposition, arrangement.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif dispositus disposită dispositum dispositī dispositae disposită
Vocatif disposite disposită dispositum dispositī dispositae disposită
Accusatif dispositum disposităm dispositum dispositōs dispositās disposită
Génitif dispositī dispositae dispositī dispositōrŭm dispositārŭm dispositōrŭm
Datif dispositō dispositae dispositō dispositīs dispositīs dispositīs
Ablatif dispositō dispositā dispositō dispositīs dispositīs dispositīs

dispositus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de dispono.

Antonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.