distractus
Latin
Étymologie
- Déverbal de distraho, dérivé de distractum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | distractus | distractūs |
Vocatif | distractus | distractūs |
Accusatif | distractum | distractūs |
Génitif | distractūs | distractuum |
Datif | distractūi ou distractū |
distractibus |
Ablatif | distractū | distractibus |
distractus \Prononciation ?\ masculin
- Résiliation d'un contrat.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | distractus | distractă | distractum | distractī | distractae | distractă |
Vocatif | distracte | distractă | distractum | distractī | distractae | distractă |
Accusatif | distractum | distractăm | distractum | distractōs | distractās | distractă |
Génitif | distractī | distractae | distractī | distractōrŭm | distractārŭm | distractōrŭm |
Datif | distractō | distractae | distractō | distractīs | distractīs | distractīs |
Ablatif | distractō | distractā | distractō | distractīs | distractīs | distractīs |
distractus \Prononciation ?\
Références
- « distractus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.