dominans

Français

Forme d’adjectif

SingulierPluriel
dominant dominans
\dɔ.mi.nɑ̃\

dominans \dɔ.mi.nɑ̃\

  1. (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Ancien masculin pluriel de dominant (on écrit maintenant dominants).

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Latin

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif dominans dominans dominans dominantēs dominantēs dominantia
Vocatif dominans dominans dominans dominantēs dominantēs dominantia
Accusatif dominantem dominantem dominans dominantēs dominantēs dominantia
Génitif dominantis dominantis dominantis dominantium dominantium dominantium
Datif dominantī dominantī dominantī dominantibus dominantibus dominantibus
Ablatif dominantī dominantī dominantī dominantibus dominantibus dominantibus

dominans \Prononciation ?\

  1. Participe présent de dominor.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.