donderen

Voir aussi : Donderen

Néerlandais

Étymologie

Du moyen néerlandais donren, donderen, dérivé de donder, avec le suffixe -en

Verbe

donderen \ˈdɔndərə(n)\ intransitif (voir la conjugaison)

Présent Prétérit
ik donder donderde
jij dondert
hij, zij, het dondert
wij donderen donderden
jullie donderen
zij donderen
u dondert donderde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben donderend gedonderd
  1. Tonner, retenir.
  2. (Familier) Tomber (d'un escalier) .

Synonymes

Dérivés

  • het in Keulen horen donderen

Proverbes et phrases toutes faites

  • het dondert niet ça ne fait rien, je m’en fiche »)

Apparentés étymologiques

  • donder
  • dondersteen
  • donderstraal
  • neerdonderen
  • omdonderen

Vocabulaire apparenté par le sens

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.