dostojnik

Polonais

Étymologie

Dérivé de dostojny digne »), avec le suffixe -ik, apparenté au tchèque důstojník officier, dignitaire de l’armée »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif dostojnik dostojnicy
Vocatif dostojniku dostojnicy
Accusatif dostojnika dostojników
Génitif dostojnika dostojników
Locatif dostojniku dostojnikach
Datif dostojnikowi dostojnikom
Instrumental dostojnikiem dostojnikami

dostojnik \dɔˈstɔjɲik\ masculin animé (pour une femme, on dit : dostojniczka)

  1. Dignitaire.
    • Na pogrzebie prezydenta pojawiło się wielu dostojników z różnych rejonów świata.
      De nombreux dignitaires de diverses parties du monde sont apparus aux funérailles du président.

Synonymes

Dérivés

  • dostojniczy

Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.