duiken

Néerlandais

Étymologie

Voir l’anglais duck (plonger), les verbes suédois ducka et dyka (esquiver, plonger) et l’allemand tauchen (plonger).

Verbe

Présent Prétérit
ik duik dook
jij duikt
hij, zij, het duikt
wij duiken doken
jullie duiken
zij duiken
u duikt dook
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben duikend gedoken

duiken \dʌj.kə:\

  1. Plonger.

Dérivés

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « duiken [dʌj.kə:] »

Voir aussi

  • duiken sur l’encyclopédie Wikipédia (en néerlandais) 

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.