enmarañen

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe enmarañar
Subjonctif Présent que (yo) enmarañen
que (tú) enmarañen
que (vos) enmarañen
que (él/ella/usted) enmarañen
que (nosotros-as) enmarañen
que (vosotros-as) enmarañen
que (os) enmarañen
(ellos-as/ustedes) enmarañen
Imparfait (en -ra) que (yo) enmarañen
que (tú) enmarañen
que (vos) enmarañen
que (él/ella/usted) enmarañen
que (nosotros-as) enmarañen
que (vosotros-as) enmarañen
que (os) enmarañen
(ellos-as/ustedes) enmarañen
Imparfait (en -se) que (yo) enmarañen
que (tú) enmarañen
que (vos) enmarañen
que (él/ella/usted) enmarañen
que (nosotros-as) enmarañen
que (vosotros-as) enmarañen
que (os) enmarañen
(ellos-as/ustedes) enmarañen
Futur que (yo) enmarañen
que (tú) enmarañen
que (vos) enmarañen
que (él/ella/usted) enmarañen
que (nosotros-as) enmarañen
que (vosotros-as) enmarañen
que (os) enmarañen
(ellos-as/ustedes) enmarañen
Impératif Présent (tú) enmarañen
(vos) enmarañen
(usted) enmarañen
(nosotros-as) enmarañen
(vosotros-as) enmarañen
(os) enmarañen
(ustedes) enmarañen

enmarañen \en.maˈɾa.ɲen\

  1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de enmarañar.
  2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de enmarañar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.