envair

Voir aussi : envaïr, enväir

Ancien français

Étymologie

Simplification du latin invadere.

Verbe

envair \Prononciation ?\

  1. Envahir.

Variantes

  • enväir, envaïr (transcriptions modernes, pour indiquer la prononciation)

Dérivés dans d’autres langues

Références

Catalan

Étymologie

Simplification du latin invadere. En ancien occitan envair.

Verbe

envair \Prononciation ?\

  1. Envahir.
    • Per un moment un mal pensament va envair als nins, què passaria si no podien sortir mai d’allà ?  (Xisco González Peñalver, La Cova del Moix, page 27. 2018, ISBN 978-1983094972.)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.