eructáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe eructar
Indicatif Présent (yo) eructáis
(tú) eructáis
(vos) eructáis
(él/ella/usted) eructáis
(nosotros-as) eructáis
(vosotros-as) eructáis
(os) eructáis
(ellos-as/ustedes) eructáis
Imparfait (yo) eructáis
(tú) eructáis
(vos) eructáis
(él/ella/usted) eructáis
(nosotros-as) eructáis
(vosotros-as) eructáis
(os) eructáis
(ellos-as/ustedes) eructáis
Passé simple (yo) eructáis
(tú) eructáis
(vos) eructáis
(él/ella/usted) eructáis
(nosotros-as) eructáis
(vosotros-as) eructáis
(os) eructáis
(ellos-as/ustedes) eructáis
Futur simple (yo) eructáis
(tú) eructáis
(vos) eructáis
(él/ella/usted) eructáis
(nosotros-as) eructáis
(vosotros-as) eructáis
(os) eructáis
(ellos-as/ustedes) eructáis

eructáis \e.ɾukˈtais\

  1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de eructar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.