erudá
Kotava
Étymologie
- Dérivé de erú (« demander »).
Verbe
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | erudá | erudayá | erudatá |
2e du sing. | erudal | erudayal | erudatal |
3e du sing. | erudar | erudayar | erudatar |
1re du plur. | erudat | erudayat | erudatat |
2e du plur. | erudac | erudayac | erudatac |
3e du plur. | erudad | erudayad | erudatad |
4e du plur. | erudav | erudayav | erudatav |
voir Conjugaison en kotava |
erudá \ɛruˈda\ ou \eruˈda\ bitransitif
- (2016) Demander respectueusement, prier.
Prononciation
- France : écouter « erudá [ɛruˈda] »
Références
- « erudá », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.