escàs
Catalan
Étymologie
- (XIIIe siècle) Du bas latin *excarsus → voir eschars.
Prononciation
- Barcelone (Espagne) : écouter « escàs [Prononciation ?] »
Occitan
Étymologie
- Du bas latin *excarsus → voir eschars.
Adjectif
escàs \esˈkas\ (graphie normalisée) masculin (féminin : escassa ; pluriel : escasses, escassas)
Variantes orthographiques
Variantes dialectales
- escarsèr, escarsèra (Aranais)
Prononciation
- France (Béarn) : écouter « escàs [Prononciation ?] »
Références
- Jòrge Fettuciari, Guiu Martin, Jaume Pietri, Dictionnaire provençal français - Diccionari provençau francés, L'Escomessa, CREO Provença, Edisud, Aix-en-Provence, 2003, ISBN 2-7449-0464-3
- Loís Alibèrt, Dictionnaire occitan-français selon les parlers languedociens, Institut d’Estudis Occitans, 1997 ISBN 2-85910-069-5
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.