excitus

Latin

Étymologie

Déverbal de excieo, dérivé de excitum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif excitus excitūs
Vocatif excitus excitūs
Accusatif excitum excitūs
Génitif excitūs excituum
Datif excitūi
ou excitū
excitibus
Ablatif excitū excitibus

excitus \Prononciation ?\ masculin

  1. Appel.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif excitus excită excitum excitī excitae excită
Vocatif excite excită excitum excitī excitae excită
Accusatif excitum excităm excitum excitōs excitās excită
Génitif excitī excitae excitī excitōrŭm excitārŭm excitōrŭm
Datif excitō excitae excitō excitīs excitīs excitīs
Ablatif excitō excitā excitō excitīs excitīs excitīs

excitus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de excieo.
  2. Participe passé de excio.

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.