felicita
Espagnol
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe felicitar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
(él/ella/usted) felicita | ||
Impératif | Présent | (tú) felicita |
felicita \fe.liˈθi.ta\
Prononciation
- Madrid : \fe.liˈθi.ta\
- Mexico, Bogota : \fe.l(i)ˈsi.ta\
- Santiago du Chili, Caracas : \fe.liˈsi.ta\
Portugais
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe felicitar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
você/ele/ela felicita | ||
Impératif | Présent | (2e personne du singulier) felicita |
felicita \fɨ.li.ˈsi.tɐ\ (Lisbonne) \fe.li.ˈsi.tə\ (São Paulo)
Roumain
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
Formes du verbe | |
---|---|
Forme | Flexion |
Infinitif | a felicita |
1re personne du singulier Présent de l’indicatif |
felicit |
3e personne du singulier Présent du subjonctif |
să felicite |
Participe | felicitat |
Conjugaison | groupe I |
felicita \fe.li.ʧi.ˈta\ 1er groupe (voir la conjugaison)
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « felicita [Prononciation ?] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.