figuratus

Latin

Étymologie

Déverbal de figuro, dérivé de figuratum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif figuratus figuratūs
Vocatif figuratus figuratūs
Accusatif figuratum figuratūs
Génitif figuratūs figuratuum
Datif figuratūi
ou figuratū
figuratibus
Ablatif figuratū figuratibus

figuratus \Prononciation ?\ masculin

  1. Formation.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif figuratus figurată figuratum figuratī figuratae figurată
Vocatif figurate figurată figuratum figuratī figuratae figurată
Accusatif figuratum figuratăm figuratum figuratōs figuratās figurată
Génitif figuratī figuratae figuratī figuratōrŭm figuratārŭm figuratōrŭm
Datif figuratō figuratae figuratō figuratīs figuratīs figuratīs
Ablatif figuratō figuratā figuratō figuratīs figuratīs figuratīs

figuratus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de figuro.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.