frauderen
Néerlandais
Étymologie
- Du français frauder.
Verbe
frauderen intransitif
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | fraudeer | fraudeerde |
jij | fraudeert | |
hij, zij, het | fraudeert | |
wij | frauderen | fraudeerden |
jullie | frauderen | |
zij | frauderen | |
u | fraudeert | fraudeerde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | frauderend | gefraudeerd |
Anciennes orthographes
- fraudeeren
Synonymes
- knoeien
- zwendelen
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,8 % des Flamands,
- 98,7 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « frauderen [Prononciation ?] »
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.