furiant
Français
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
furiant | furiants |
\fy.ʁjɑ̃\ |
furiant \fy.ʁjɑ̃\ masculin
- (Musique) Air rapide dans la musique romantique.
Dans la 6e Symphonie, un furiant remplace le scherzo.
— (La Symphonie du Nouveau Monde, terrain connu ?, Le Devoir.com, 28 avril 2012)
Tchèque
Étymologie
- Du latin furians (« furieux »).
Nom commun 1
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | furiant | furianty |
Génitif | furiantu | furiantů |
Datif | furiantu | furiantům |
Accusatif | furiant | furianty |
Vocatif | furiante | furianty |
Locatif | furiantu | furiantech |
Instrumental | furiantem | furianty |
furiant \Prononciation ?\ masculin inanimé
Apparentés étymologiques
Nom commun 2
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | furiant | furianti ou furiantové |
Génitif | furianta | furiantů |
Datif | furiantovi | furiantům |
Accusatif | furianta | furianty |
Vocatif | furiante | furianti ou furiantové |
Locatif | furiantovi | furiantech |
Instrumental | furiantem | furianty |
furiant \Prononciation ?\ masculin animé
Synonymes
Voir aussi
- Naši furianti sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.