gibbon
: Gibbon
Français
Étymologie
- (1768) Mot d’origine indienne : « [singe] qui a été apporté des Indes orientales sous le nom de gibbon » — (Georges-Louis Leclerc de Buffon, Nomenclature des singes). Alternativement, une étymologie populaire (anglais Gibbon)[1], en fin de compte d'un mot d'origine Orang Asli[2].
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
gibbon | gibbons |
\ʒi.bɔ̃\ |
gibbon \ʒi.bɔ̃\ masculin
- (Zoologie) Grand singe d’Asie (genres Hylobates, Hoolook ou Nomascus, famille des hylobatidés).
Un des traits caractéristiques du gibbon est l'extraordinaire longueur de ses bras. Quand il se tient debout ses doigts touchent presque le sol.
— (E. G. Boulenger, Les singes, Payot (Bibliothèque scientifique), 1952, page 83)
Dérivés
- gibbon à bonnet
- gibbon à favoris blancs du Sud
- gibbon à joues blanches
- gibbon à joues pâles
- gibbon à mains blanches
- gibbon à mains noires
- gibbon de Hainan
- gibbon de Müller
- gibbon agile
- gibbon cendré
- gibbon de Hainan
- gibbon de Kloss
- gibbon hoolock occidental
- gibbon houlock
- gibbon lar
- gibbon lar à bonnet
- gibbon noir
Traductions
- Allemand : Gibbon (de)
- Anglais : gibbon (en)
- Catalan : gibó (ca) masculin
- Espagnol : gibón (es) masculin
- Espéranto : gibono (eo)
- Ido : gibono (io)
- Italien : gibbone (it) masculin
- Kotava : tcardiol (*)
- Néerlandais : gibbon (nl)
- Occitan : gibon (oc) masculin
- Portugais : gibão (pt) masculin
- Slovène : gibon (sl)
- Tchèque : gibbon (cs), gibon (cs)
- Vietnamien : vượn (vi)
Prononciation
- Normandie (France) : écouter « gibbon [Prononciation ?] »
Voir aussi
- gibbon sur l’encyclopédie Wikipédia
Références
- Dictionnaire de l’Académie française, huitième édition, 1932-1935 (gibbon)
- « gibbon », dans TLFi, Le Trésor de la langue française informatisé, 1971–1994 → consulter cet ouvrage
- Skeat, Walter William (1910), «gibbon», An etymological dictionary of the English language, Oxford: Clarendon, p. 778.
- Lim, Teckwyn (2020), « An Aslian origin for the word gibbon », Lexis.
Anglais
Étymologie
- Du français gibbon.
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « gibbon [Prononciation ?] »
- Texas (États-Unis) : écouter « gibbon [Prononciation ?] »
Voir aussi
- gibbon sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)
Néerlandais
Étymologie
- Du français gibbon.
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 67,0 % des Flamands,
- 74,6 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « gibbon [Prononciation ?] »
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Tchèque
Étymologie
- Du français gibbon.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | gibbon | gibboni |
Génitif | gibbona | gibbonů |
Datif | gibbonovi | gibbonům |
Accusatif | gibbona | gibbony |
Vocatif | gibbone | gibboni |
Locatif | gibbonovi | gibbonech |
Instrumental | gibbonem | gibbony |
gibbon \Prononciation ?\ masculin animé
Variantes
Voir aussi
- Gibon sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.