implacatus

Latin

Étymologie

Dérivé de placatus, avec le préfixe in-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif implacatus implacată implacatum implacatī implacatae implacată
Vocatif implacate implacată implacatum implacatī implacatae implacată
Accusatif implacatum implacatăm implacatum implacatōs implacatās implacată
Génitif implacatī implacatae implacatī implacatōrŭm implacatārŭm implacatōrŭm
Datif implacatō implacatae implacatō implacatīs implacatīs implacatīs
Ablatif implacatō implacatā implacatō implacatīs implacatīs implacatīs

implacatus \Prononciation ?\

  1. Inapaisé, insatiable.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.