impositus
Latin
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | impositus | impositūs |
Vocatif | impositus | impositūs |
Accusatif | impositum | impositūs |
Génitif | impositūs | imposituum |
Datif | impositūi ou impositū |
impositibus |
Ablatif | impositū | impositibus |
impositus \Prononciation ?\ masculin
- Application sur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | impositus | imposită | impositum | impositī | impositae | imposită |
Vocatif | imposite | imposită | impositum | impositī | impositae | imposită |
Accusatif | impositum | imposităm | impositum | impositōs | impositās | imposită |
Génitif | impositī | impositae | impositī | impositōrŭm | impositārŭm | impositōrŭm |
Datif | impositō | impositae | impositō | impositīs | impositīs | impositīs |
Ablatif | impositō | impositā | impositō | impositīs | impositīs | impositīs |
impositus \im.ˈpoː.si.tus\
- Participe passé de impono.
Références
- « impositus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.